Ik blog nooit in opdracht, maar wel op verzoek. De meeste boeken die ik hier bespreek heb ik met zo'n verzoek gekregen van de uitgevers. Dat betekent niet dat
zij -of wie dan ook- enige invloed kunnen uitoefenen op de inhoud van dit blog. Ik blog gewoon zoals ik er zelf over denk.

Reacties? Graag! Ik stel het zeker op prijs als mensen de moeite nemen om te reageren.
Heb jij ook een weblog over boeken? Ik ben nieuwsgierig, dus laat gerust een linkje achter in jouw reactie.


donderdag 30 november 2017

Michelle van Dijk speelt in haar debuut met de lezer

Michelle van Dijk - Darko's lessen







Een bijzonder boek ditmaal, een boek waar ik lang naar uit heb gekeken. Het is het literaire debuut van een van mijn collega-recensenten van Een perfecte dag voor literatuur, Michelle van Dijk. Zij publiceert al jaren in o.a. kranten, tijdschriften en op Stadslog Rotterdam, heeft ook al prijzen gewonnen met haar werk, en nu is er dan haar eerste boek.

Het gaat over Janna -net als Michelle een docente Nederlands in het voortgezet onderwijs- die een relatie begint met een van haar leerlingen. Hij is meerderjarig maar toch 15 jaar jonger dan haar én hij was haar leerling. Let op: wás, want Darko was als drop-out van school gegaan net voordat hij ging daten met Janna. Toch heeft hun relatie voor Janna nog de nodige consequenties, maar dat maakt Darko niets uit. Hij is stapelverliefd, Janna is alles voor hem. 
Dan ineens verbreekt ze zonder opgaaf van reden de relatie. 

zaterdag 28 oktober 2017

Zoektocht naar het belang van de kunst

Suzanna Jansen - Ondanks de zwaartekracht







Het belang van de kunst, waar zit dat in? Hoe toon je dat aan? Waarom zouden we niet met minder kunst en cultuur toe kunnen? Waarom zijn kunst en cultuur maatschappelijk gezien überhaupt nodig ?
Het zijn niet de minste vragen die Suzanna Jansen zich stelde. Vijf jaar duurde haar zoektocht, twee weken geleden publiceerde ze de resultaten in haar nieuwste boek Ondanks de zwaartekracht

Het uitgangspunt van Jansen was Slotermeer, het Amsterdamse stadsdeel waarin zij haar jeugd doorbracht en waar in haar ogen he-le-maal niets was op het gebied van welke kunstzinnige of culturele uiting dan ook. Enerzijds volgde Jansen het leven van Cor van Eesteren, Amsterdams stedebouwkundige en geestelijk vader van het na-oorlogse stadsdeel, anderzijds verdiepte ze zich in het leven van Steffina Wine Puister, aka Steffa Wine, die als eerste en lange tijd als enige met haar cultureel centrum en dansschool enige cultuur in Slotermeer bracht. 

zondag 15 oktober 2017

Verlies voelen in al zijn facetten

Laia Jufresa - Umami




Ik ben jullie een excuus verschuldigd. Twee maanden geleden verscheen hier mijn laatste recensie, daarna bleef het stil. Maar intussen las ik wel een nieuw recensieboek, om halverwege te stoppen, opnieuw te beginnen en weer met horten en stoten verder te gaan. Tot nu toe betekende zoiets bij mij dat ik het een vreselijk boek vond, of laat ik het netjes zeggen: ik had er dan moeite mee. Umami is het allereerste boek dat ik geweldig vind en waar ik toch niet doorheen kom. En dat ligt helemaal aan mij, vandaar mijn excuses. 

Wat wil het geval? Laia Jufresa heeft in haar welhaast geniale debuut een ingewikkelde constructie gebruikt. Ze vertelt vanuit het perspectief van vijf verschillende personages, waarvan er één inmiddels is overleden. Ieder hoofdstuk is vanuit een ander perspectief gezien, drie personages vertellen in de ik-vorm, bij de andere twee personages is er een alwetende vertelinstantie. Wie er aan het woord is, mag je zelf raden. Niemand geeft enige uitleg, je moet het doen met de dingen die de vertellers denken, voelen, zeggen en waarnemen. 

zaterdag 12 augustus 2017

Roadtrip naar het einde

Edward Docx - Laat los mijn hand








"Wat een titel, zó theatraal. Laat maar." 
Maar als iemand je dan speciaal dit boek onder de neus heeft geduwd omdat dit 'echt iets voor mij zou kunnen zijn', kun je je er niet vanaf maken met zo'n oppervlakkige afwijzing. Dus las ik een stukje, alleen maar om de afwijzing te onderbouwen. En ik was verkocht. Wat een boek!

De titel is en blijft theatraal. Hij komt uit Shakespeares King Lear, met deze kreet wilde de radeloze graaf van Gloucester nadat hem zijn ogen waren uitgestoken, zich losrukken van de hand van zijn jongste zoon en zich van de kliffen omlaag storten. Hij viel niet, zijn zoon weerhield hem ervan en leidde hem af. 
En dat komt behoorlijk dicht bij het thema van dit boek. 

Het verhaal gaat over Larry Lasker, faculteitshoofd Engelse letterkunde aan het Londense University College. Samen met zijn jongste zoon Louis maakt hij in hun oude VW camperbusje een roadtrip door Europa. Larry heeft ALS. Hij wil naar Zürich omdat hij daar in aanmerking kan komen voor euthanasie, in Engeland is dat nog steeds verboden. 
Onderweg voegen Ralph en Jack, Larry's zonen uit een eerder huwelijk, zich bij het gezelschap. 

donderdag 6 juli 2017

Frisse moed

Jullie hadden natuurlijk allang gemerkt dat ik hier wat minder actief was. Drukte, stress, andere bezigheden en zo nog wat meer besognes zorgden ervoor dat ik me niet eens meer op korte teksten kon concentreren, laat staan dat ik de rust kon vinden om een heel boek uit te lezen. Maar met de vakantieperiode in zicht is alles weer een stuk rustiger geworden en kan ik weer met frisse moed lekker de boeken in duiken. 
Daar komt nog bij dat enkele grote uitgevers mij hebben gevraagd of ik voortaan hun nieuwste uitgaven hier wil gaan bespreken, een enkeling biedt zelfs de mogelijkheid om winacties te koppelen aan een hier besproken boek. Ik bedenk dan zoiets als een loterij, een wedstrijdje of wat dan ook en de winnaar daarvan krijgt het zojuist besproken boek. Niet het door mij gelezen exemplaar maar een helemaal vers, nog niet geopend boek. Helemaal mooi toch? 

Binnenkort vallen de eerste boeken hier in de brievenbus, dus het duurt nog even voordat de recensies verschijnen. Maar ze komen eraan. Beloofd!

(Nu moet ik alleen nog proberen die in de breedte gerekte afbeelding van mijzelf -zie rechts van deze tekst- te fatsoeneren. Het ligt niet aan de afbeelding, want wat ik er ook neerzet wordt zo verbreed.)

maandag 22 mei 2017

Ontworsteld aan een rotjeugd


Murat Isik - Wees onzichtbaar






Loftuitingen alom, aanprijzingen als "een grootse epische roman" en "een prachtige coming of age", besprekingen in diverse radio- en tv-programma's, lovende recensies, tja, dan ga ik me echt afvragen of ik niet iets vreselijk belangrijks mis als ik dit boek niet lees. Dus lees ik het. En kom ik erachter dat ik er toch een beetje anders over denk. Ligt dat aan mij of praten de meeste mensen elkaar gewoon na?

Begrijp me goed, ik wil dit boek niet afkraken want dat verdient het beslist niet. Het IS gewoon een goed boek. Maar het is niet het wonder van het jaar of zo. 
Zoals gezegd is Wees onzichtbaar een ontwikkelingsroman (waarom gebruiken we toch steeds die Engelse term als er ook een goed Nederlands woord voor is?). Het verhaalt over Metin Mutlu, Zaza van afkomst, geboren in Turkije en opgegroeid in de Bijlmer. In zijn jonge jaren is deze wijk voor hem heel wat veiliger dan het gezin waarin hij opgroeit. Vader is totaal onberekenbaar. Hij werkt niet, drinkt veel, is een tiran en slaat erop los. Naarmate de tijd verstrijkt, lijden alle gezinsleden daar steeds meer onder, maar allemaal vinden ze ook hun eigen manier om zich aan deze tirannie te ontworstelen. 

zondag 30 april 2017

Het langzaam verglijden van de geest

Ralf Mohren - De hemel is zwart vandaag








'Een indringend, niets ontziend verhaal over ontworteling, vervreemding en verlies' zegt de covertekst. Voor mij is dat genoeg om eens verder te kijken. Niet dat dit voor mij persoonlijke thema's zijn, maar ik ben altijd heel benieuwd hoe de psyche van de mens werkt in moeilijke of extreme situaties.

Dat Ralf Mohren zijn protagonist (tevens zijn alter ego?) Arthur Poolman in extreme situaties brengt, mag wel duidelijk zijn. Het verhaal speelt op Curaçao, vlak voor en tijdens de zonsverduistering van 1998. 
De 27-jarige Poolman heeft gesolliciteerd als docent Nederlands bij een middelbare school op het eiland. Hij wil zo ver mogelijk weg van zijn Limburgse geboortegrond, zijn ouders, zijn herinneringen en alles dat hem verder nog dwarszit. Alles achterlaten en opnieuw beginnen, dat is de opzet, maar al snel blijkt het leven zo niet te werken.

donderdag 30 maart 2017

Grootse literatuur heeft geen woorden nodig

Victor Meijer - De jongen en de dood





Een prentenboek voor volwassenen, een boek zonder woorden - op de korte inleiding na. Het is geen stripverhaal, eigenlijk zit er geeneens een lineair verhaal in. Het is een waargave van indrukken, emoties, angsten en verwijten, verdriet en eenzaamheid. 

Een jongetje is graag een stoere cowboy, die vecht met outlaws, monsters en alles wat het Wilde Westen maar gevaarlijk maakt. Op een dag gaat deze cowboy met een doos gebakjes bij zijn zieke opa op bezoek. Opa is gek op zoetigheid en samen met zijn kleinzoon peuzelt hij de gebakjes op. Maar dan overlijdt opa opeens. Het jongetje weet niet wat hem overkomt. Is opa gestikt in de frambozentaartjes? Nee, opa's dood komt vast en zeker door die enge monsters en bandieten die overal achter het jongetje aanlopen. Hij besluit ze te verjagen, te vernietigen. Pagina na pagina zie je hoe de stoere cowboy met zijn speelgoedpistolen ten strijde trekt tegen het gevaar. Want opa moet gered worden, en als dat niet meer kan dan toch zeker gewroken. 
Het jongetje wint het van zijn monsters, maar daarmee krijgt hij zijn opa niet terug. En pas nadat hij zijn verdriet en verslagenheid toe kan laten, volgt de berusting.

vrijdag 17 maart 2017

Sluipschutters in de Brabantse bossen

Woody Wonder - EVAC









En opnieuw mogen de boeken even wijken voor een film. Ditmaal is de film zelfs niet eens op een boek gebaseerd, ik wijk dus wel erg af van mijn métier. Maar ik vind de manier waarop de korte film EVAC is ontstaan zo bijzonder, dat ik er toch een plaatsje voor vrijmaak. 

Deze korte film speelt op de grens van Rusland en Oekraïne. Bij een gewapend conflict tussen Amerikaans sprekende good guys en (een soort van) Russisch sprekende bad guys, kruip je als kijker zó ontzettend dicht op de huid van een van de partijen, dat je als het ware zelf midden in het conflict zit. Het verhaal is vrij eenvoudig en er is niet zoveel dialoog. Het gaat vooral om de ervaring en die komt echt loeihard binnen. In die zin kan EVAC zich meten met dure, groots opgezette Amerikaanse actiefilms. Toch is deze film helemaal gemaakt door amateurs, voor een budget van niet meer dan 1500 euro plus heel veel goodwill van personen, bedrijven en niet te vergeten twee professionele acteurs die voor nop de hoofdrollen wilden vertolken. 
EVAC valt met zijn 21 minuten onder de korte films. Door er meteen een boeiende 45 minuten durende behind the scenes achteraan te plakken, komt het totaal toch tot een redelijke filmlengte. 

dinsdag 28 februari 2017

Geeft een geweldig debuut te hooggespannen verwachtingen?

Eva Kelder - Een charismatisch defect









Soms zijn er van die boeken waar je naar uitkijkt, ook al weet je dat ze nog niet eens bestaan. Want dát zo'n boek er ooit komt, is dan voor mij van meet af aan vanzelfsprekend. Zoals bijvoorbeeld het tweede boek van Eva Kelder. Ik was zo onder de indruk van haar debuut, dat ik niet anders kon dan JA roepen toen de uitgever mij benaderde met Kelders nieuwste boek. 

Een charismatisch defect speelt zowel eind jaren zestig als nu. De achttienjarige Anneke valt voor de zwarte Amerikaan Blake, die haar omdoopt in April. Ze komen in het Amsterdam van de Vondelparkhippies, de provo's en de Damslapers terecht. Samen krijgen ze een zoon, Fedja. 
Als de hippies een industrieel af willen straffen, loopt het uit de hand, de man overlijdt. Hoewel April dit overlijden had kunnen voorkomen, heeft ze de man aan zijn lot overgelaten. Mede door dit voorval loopt uiteindelijk de relatie van Blake en April stuk. 
Jaren later komt April een oude vriend van Blake tegen. Ze krijgt daar een relatie mee en samen kijken ze terug op hun leven, waarbij duidelijk wordt dat sommige dingen April nog steeds dwars zitten. Voor een aantal zaken blijkt het dan voorgoed te laat te zijn.